Zza krzaków wyskoczył przerażony zając i wpadł mi prosto w łapy.No cóż..darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby.. pomyślałam i zabrała m się za ucztę.Gdy tylko moje zęby spoczęły na miękkim futerku zza krzaków usłyszałam wrzask.
-Pomocy!!!
Z niechęcią wypuściłam zająca,który pędem zniknął w gęstwinach.Ja wstałam i ruszyłam na pomoc nieznanemu biedakowi.Przedarłam się przez krzaki i moim oczom ukazał się nasz Alfa Sage.Parsknęłam w myślach na widok rzucającego się basiora z nogą zwisającą z gałęzi.Podeszłam i okrążyłam go wdzierając mu się w umysł.
Jak ty sobie to zrobiłeś?-Spytałam wdrapując się na gałąź.-Już Cię ściągam.
Jednym ruchem rozerwałam sznur a Sage wylądował na ziemi.
-Auuu!-Uskarżył się na najwidoczniej bolesne lądowanie.
Nie marudź.-Spojrzałam na niego.-Chociaż już jesteś czterema łapami na ziemi, nie?
<Sage?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz